1867’de Paris’te yapılan fuar sırasında ziyaretçiler arasında 29 yaşında Simon Winawer adında Polonyalı bir tüccar da vardı. Winawer işlerini bitirdikten sonra Parisi yakından tanımaya karar verdi:
“Burada Dünya Birincisinin de katılacağı bir turnuva yapılacaktır.” Diye bir ilan görünce şaşırdı. Satrancı çok serverdi. Fakat turnuvası olduğunu yeni öğreniyordu. Yarışmacıların 50 frank giriş ücreti ödediklerini görünce hevesi yarıda kaldı. Önce tereddüt etti. Sonra da meraklandı.
Sonuçta turnuvaya katıldı ve ikinci geldi. Üçüncü kendisinden bir puan aşağıdaydı. Adı da Wilhelm Steinitz idi. O zamana kadar bu adı hiç duymamıştı. Bir yıldan beri Dünya Birincisi olduğunu bu turnuva sırasında öğrendi.
Winawer son turdaki şu oyunu kaybetmeseydi birinci bile olabilecekti:
Winawer – Kolisoh, Paris 1867
1.e4 c5 2.f4 e6 3.Af3 d5 4.Fb5 Fd7 5.Fd7 Ad7 6.Ed5 ed5 7.0-0 Fd6 8.Ac3 Ae7 9.d3 Af6 10.Şh1 a6 11.d4 Vc7 12.dc5 Fc5 13.Ae5 0-0 14.Kf3 Ae3 15.Ad3 Fa7 16.f5 d4 17.Ae2 Aed5 18.Aef4 Kfe8 19.Ad5 Ad5 20.Kg3 Ae3 21.Fe3 de3 22.Vg4 f6 23.Ve2 Ke4 24.Kf3 Kc4 25.Kc1 Va5 26.Kd1 Va2 27.Ab4 Kd1 28.Vd1 Kd4 29.Ve1 Kb4 0-1
Açılışta yapılan küçük bir hatadan bir dünya şampiyonu nasıl faydalanır? Bu sorunun karşılığını dünya şampiyonu olarak satranç tahtasının başında hayata veda eden Alekhine’den öğrenebiliriz:
Alekhine – Navarro, Madrid 1940
1.e4 c6 2.Ac3 d5 3.Af3 de4 4.Ae4 Ff5 5.Ag3 Fg6? 6.h4 h6 7.Ae5 Abd7 8.Ag6 Fg6 9.d4! e5 10.Vg4 Vf6 11.Fe3! Age7 12.Ae4! 1-0